கங்கை

Tamil

Borrowed from Sanskrit गङ्गा (gaṅgā).

கங்கை • (kaṅkai)

ai-stem declension of கங்கை (kaṅkai) (singular only)
	Singular	Plural
Nominative	கங்கை kaṅkai	-
Vocative	கங்கையே kaṅkaiyē	-
Accusative	கங்கையை kaṅkaiyai	-
Dative	கங்கைக்கு kaṅkaikku	-
Genitive	கங்கையுடைய kaṅkaiyuṭaiya	-
	Singular	Plural
Nominative	கங்கை kaṅkai	-
Vocative	கங்கையே kaṅkaiyē	-
Accusative	கங்கையை kaṅkaiyai	-
Dative	கங்கைக்கு kaṅkaikku	-
Benefactive	கங்கைக்காக kaṅkaikkāka	-
Genitive 1	கங்கையுடைய kaṅkaiyuṭaiya	-
Genitive 2	கங்கையின் kaṅkaiyiṉ	-
Locative 1	கங்கையில் kaṅkaiyil	-
Locative 2	கங்கையிடம் kaṅkaiyiṭam	-
Sociative 1	கங்கையோடு kaṅkaiyōṭu	-
Sociative 2	கங்கையுடன் kaṅkaiyuṭaṉ	-
Instrumental	கங்கையால் kaṅkaiyāl	-
Ablative	கங்கையிலிருந்து kaṅkaiyiliruntu	-

University of Madras (1924–1936) “கங்கை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.