รูปเคารพ

รูป (rûup, “shape, form, figure; image; etc”) +‎ เคารพ (kao-róp, “to respect; to revere”).

รูปเคารพ • (rûup-kao-róp) (classifier พระองค์ or องค์)

1. idol: representation of someone or something used as an object of worship.
   • Isaiah 2:18, KJV:

     และรูปเคารพทั้งหลายพระองค์จะทรงทำลายอย่างเต็มที่

     lɛ́ rûup-kao-róp táng-lǎai prá-ong jà song tam-laai yàang dtem-tîi

     And the idols he shall utterly abolish.

   • 2 Chronicles 34:7, KJV:

     และทรงโค่นบรรดารูปเคารพทั้งสิ้นลงทั่วแผ่นดินอิสราเอลแล้ว พระองค์เสด็จกลับเยรูซาเล็ม

     lɛ́ song kôon ban-daa rûup-kao-róp táng-sîn long tûua pɛ̀n-din ìs-raa-eel lɛ́ɛo · prá-ong sà-dèt glàp yee-ruu-saa-lem

     and cut down all the idols throughout all the land of Israel, he returned to Jerusalem.