hýrna

See also: hyrna and hyrne

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈhirtna/
  • Rhymes: -irtna

Verb

hýrna (weak verb, third-person singular past indicative hýrnaði, supine hýrnað)

  1. (personal) to become glad
    Mamma hennar hýrnaði þegar hún sá efnilegt mannsefni dóttur sinnar.
    Her mother became glad upon seeing her daughter's eligible fiancé.
  2. (impersonal) to cheer up
    Það hýrnar yfir honum í hvert sinn sem hann borðar.
    He cheers up every time he eats.

Conjugation
hýrna — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að hýrna
supine
(sagnbót)		 hýrnað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 hýrnandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég hýrna við hýrnum present
(nútíð)		 ég hýrni við hýrnum
þú hýrnar þið hýrnið þú hýrnir þið hýrnið
hann, hún, það hýrnar þeir, þær, þau hýrna hann, hún, það hýrni þeir, þær, þau hýrni
past
(þátíð)		 ég hýrnaði við hýrnuðum past
(þátíð)		 ég hýrnaði við hýrnuðum
þú hýrnaðir þið hýrnuðuð þú hýrnaðir þið hýrnuðuð
hann, hún, það hýrnaði þeir, þær, þau hýrnuðu hann, hún, það hýrnaði þeir, þær, þau hýrnuðu
imperative
(boðháttur)		 hýrna (þú) hýrnið (þið)
Forms with appended personal pronoun
hýrnaðu hýrniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Derived terms
  • hýrna yfir
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.