rzemieślnik

Polish

Etymology

From rzemiosło +‎ -nik. Cognate with Czech řemeslník.

Pronunciation
  • IPA(key): /ʐɛˈmjɛɕ.lɲik/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɕlɲik
  • Syllabification: rze‧mieś‧lnik

Noun

rzemieślnik m pers (female equivalent rzemieślniczka)

  1. artisan

Declension
Declension of rzemieślnik
singular plural
nominative rzemieślnik rzemieślnicy/rzemieślniki (deprecative)
genitive rzemieślnika rzemieślników
dative rzemieślnikowi rzemieślnikom
accusative rzemieślnika rzemieślników
instrumental rzemieślnikiem rzemieślnikami
locative rzemieślniku rzemieślnikach
vocative rzemieślniku rzemieślnicy

Derived terms
adjective
noun
  • rzemieślnictwo

Further reading
  • rzemieślnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rzemieślnik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.