układarka

See also: układarką

Polish

Etymology

From układać +‎ -arka. First attested in 1906.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /u.kwaˈdar.ka/
  • Rhymes: -arka
  • Syllabification: u‧kła‧dar‧ka

Noun

układarka f

  1. stacker (machine for stacking goods)
  2. machine for laying material
    1. paver
    2. pipelayer

Declension
Declension of układarka
singular plural
nominative układarka układarki
genitive układarki układarek
dative układarce układarkom
accusative układarkę układarki
instrumental układarką układarkami
locative układarce układarkach
vocative układarko układarki
adjectives
adverbs
nouns
verbs

References
  1. Juliusz Jaxa-Bykowski (1906) Podręcznik mechanicznej technologii. Cz. 2, Technologia włókna dla użytku szkół technicznych i przemysłowych‎ (in Polish), page 140

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.